Serie dubbelportretten van vrouwen mèt en zonder niqaab.

Voortgekomen uit de discussie rondom het wel of niet mogen dragen van een niqaab in openbare functies of in het algemeen. In ‘westerse landen’ wordt het als oncomfortabel, beangstigend of onbeleefd beschouwd wanneer je in het contact met anderen je ogen afschermt.

Ik wilde onderzoeken wat het effect op mijn gevoel is wanneer je de ogen gedeeltelijk afschermt van de rest van het gezicht of wanneer je alleen de ogen ziet.
Tijdens het maken van de portretten zonder niqaab heb ik de modellen gevraagd hun gezichtsuitdrukking zo ‘neutraal’ mogelijk te houden. Op deze manier probeer ik zo objectief mogelijk te blijven.

Mijn conclusie is dat ik het ‘prettiger’ vind om iemand in de ogen te kunnen kijken dan dat deze ‘bedekt’ blijven. Wanneer iemand bijvoorbeeld een zonnebril draagt, vind ik het lastiger communiceren.
Een vrouw die een niqaab draagt, levert mij een aangenamer gevoel op. Het idee contact te hebben is daarbij groter.